Przygotowanie do lectio divina

Przygotowanie do lectio divina

• Od czego należałoby rozpocząć?
  • Początkującym tradycja mówi: „Czytaj, czytaj i jeszcze raz czytaj Słowo Boże!”. Należy przyswoić sobie praktykę ciągłego czytania. Trzeba codziennie czytać fragment Pisma Świętego.
  • Ojcowie starożytni podkreślali, że nie ma w Piśmie Świętym ani jednego zdania, ani jednego słowa, które nie byłoby potrzebne. Każde ma znaczenie, każde jest bardzo ważne; trzeba je zbierać jak cenne ziarna, bo kryją w sobie głębię treści i mogą wydać w nas owoce, których nawet się nie spodziewamy. Obfitość zebranego słowa Bożego zależy od naszej zażyłości z nim.
• Modlitwa do Ducha Świętego:
  • Proś, aby Duch Boży otworzył cię na Słowo Boże – potrzebujemy, by On zstąpił do naszych serc i przemienił je: otworzył serce zatwardziałe, pogłębił płytkie, uspokoił roztargnione, upokorzył zarozumiałe.
  • Proś Ducha Świętego, by otworzył Słowo Boże przed tobą – jest ono tajemnicą Boga. Do końca życia może zadziwiać nas słowo, które czytaliśmy i medytowaliśmy wiele razy.
• Uwagi praktyczne:
  • CZAS
    • Znajdź odpowiedni czas na czytanie Pisma Świętego, który sprzyja samotności, obudzi tęsknotę za ciszą i słuchaniem Słowa Bożego, czas wolny od niepokoju i chęci skracania go. Wygospodarowanie takiego czasu to prawdziwy wysiłek.
    • Czytaj Biblię regularnie, bądź w tym konsekwentny.
    • Przygotuj się na cierpliwe trwanie w Słowie Bożym, zwłaszcza gdy okazuje się ono trudne, niezrozumiałe czy niepokojące. Kto wchodzi na drogę modlitwy Słowem Bożym, ma szukać tego, czego oczekuje od niego Duch, który mówi.
  • CZYTANIE
    • Próbuj głośno czytać Słowo; pomocą może być też czytanie szeptem, wówczas słowo jest niejako dotykane, smakowane i delikatnie przekazywane do uszu. Słowo szeptane jest bardzo subtelne, domaga się wewnętrznego skupienia i wyostrzenia słuchu.
    • Czytaj Słowo powoli, kilkakrotnie; staraj się wybrane myśli zapamiętać, tak by Słowo Boże wyryło się w twoim sercu; może ci w tym pomóc przepisywanie go.
  • POSZUKIWANIE
    • Zaznacz słowa, które cię poruszają, niepokoją, umacniają; gdy stawiamy znaki graficzne przy opisywanych gestach i scenach, Słowo Boże ożywia nasze słuchanie, tekst wypełni się naszymi przeżyciami, zmaganiami, poszukiwaniami. Znaki graficzne są trwałym śladem naszego doświadczenia.
    • Odkryj fundamentalny dla tekstu słowo-klucz; jeśli go odkryjemy, zobaczymy, że pozostałe słowa służą do jego lepszego zrozumienia; nie odnalezienie go sprawi, że pozostaniemy na zewnątrz Słowa Bożego.
  • SŁUCHANIE
    • Czytanie i słuchanie Słowa Bożego ma prowadzić do jego przemodlenia – tylko wtedy będzie ono dotykało głęboko naszego życia, będzie je wyjaśniało i interpretowało. To nie my czytamy Słowo Boże, to Słowo „czyta nasze życie”. Nie my doświadczamy Słowa Bożego, lecz Słowo nas doświadcza. W lectio divina chcemy poczuć, jak Słowo Boże dotyka nas, otwiera i przemienia.
    • Warunkiem słuchania słowa Bożego jest wybór takiego stylu życia, w którym postawimy je w centrum naszego życia fizycznego, psychicznego i duchowego. Słowo będzie nam to jasno pokazywało.
    • Drogą do hojniejszego otwarcia się na Słowo Boże jest post. (Nie musi on oznaczać rezygnacji z jedzenia, a np. wstawanie od stołu z uczuciem pewnego niedosytu.) Niedosyt fizyczny może otworzyć nas na niedosyt duchowy – na głód i łaknienie Słowa Bożego. Ojcowie starożytni (np. Kasjan czy Ewagriusz z Pontu) mówili o ośmiu wadach głównych, które są przyczyną roztargnień w słuchaniu Słowa: łakomstwo, nieczystość, chciwość, smutek, złość, acedia (lenistwo, ociężałość duchowa), próżność, pycha. Można je przezwyciężyć modlitwą i postem.

Kolejny artykuł: Lectio divina na DVDs